Ana içeriğe atla

Blog yazarları

Fotoğrafım
ihaveasmileonmyface
kedilerle ciddi düşünüyorum. a cynical misanthrope.

Sevgi taşması hastalığı.

Dokunmak, görmek, hissetmek istediğim yegane şey. Bazen sanki yalnızca onu sevebilmek için yaşadığımı hissediyorum. Bana dokunacağı, yanımda olacağı anlar için yaşıyor gibi. Hayatımda yaşadığımı en çok hissedebildiğim anlar onlar çünkü. 

Onun yanımda olduğu, bana dokunduğu, bana baktığı, sıcaklığını hissettiğim anlar! Bütün hisler aynı anda nüfuz ediyor sanki onunlayken. Bütün güzel hisler.. Masumiyeti en güzel haliyle hissedebiliyorum ona baktığım zaman. Ve hep bakmak istiyorum bu yüzden.. Masumiyet dışında her türlü boktan şeyi gördüğüm sokaklardan evime gelip onunla zaman geçirdiğim zaman yüzümden düşmeyen gülümseme bunun yüzünden. Olduğum yere yığılıp kalmam bütün gerginliğimi aynı anda bırakıyor olmamdan. Kötü hisler sanki parmak uçlarımdan sihirli bir şekilde çıkıp gidiyor. Akıp gidiyor.. bütün beynime bırakılmış pislik düşünceler, aldatmalar, egoist ve bencil insanların berbat tavırları, pis ağız kokuları, tripler, ruh sağlığı bozuk kişilerin hiddeti ve nefreti, bütün gün tenimden içeri nüfuz etmesin diye savaştığım bütün iğrençlikler parmak uçlarımdan akıp gidiyor. Böylece hiçbirinin izi bile kalmıyor. Tek bir sevgi bitirebiliyor bunu işte. Başka hiçbir sevgi türü benim içimi bu kadar temiz bırakamadı. 

Sevginin yanında gelen o boktan sinir bozucu, ağır hisler yok. Sevebilmenin ve sevme kapasitemi görmenin verdiği hafiflik var. Her geçen gün daha çok severek bir sevgi patlaması yaşar mıyım diye düşünüyorum? O nasıl olur bilemem ama bazen bayılacak ya da ölecek gibi oluyorum sevgiden. 

Sadece onun gözlerinin içine baktığım zaman hissedebiliyorum hepsini. 
Sadece ona dokunduğum zaman.
O dünyadaki en özel şey. En önemli ve en güzel. En temiz. En masum. O dünyadaki bütün sevgilerin toplanıp beden bulmuş hali benim için..

Ondan sonra bana diyorlar ki "eninde sonunda birini seveceksin" 
E ben seviyorum zaten. Birini. Hem de en güzel birini.
Daha çok da sevebilirim. Daha fazlasını da sevebilirim. 
Benim 1 değil 1000 kediye yetecek sevgim var! 

Ulan ben de şu ailesinin bot aldığı çocuk gibi ağlayabilirim.. Anlayamazsınız diye. O derece bir aşk. O şekilde bir istek benimki de.. Ne yapayım.. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ--- Irvin D. Yalom

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ ÖLÜM: "İnsan büyük bir boşluktan, ciddi bir hastalıktan, yeni doğmuş gibi, derisini dökmüş bir şekilde, daha duyarlı ve kötücül neşe için daha duyarlı bir damak zevkiyle, bütün iyi şeyler için daha duyarlı bir dille, daha büyük bir keyifle, tehlikeli bir masumiyetle, daha çocuksu bir şekilde, ama daha önce hiç olmadığı kadar kurnaz bir şekilde çıkar. " Nietzche "Ölümün sunduğu karanlık arka plan, hayatın yumuşak renklerini bütün saflığıyla öne çıkarır." Santaya Sorumluluğun üstlenilmesi kişinin nihai kurtarıcıya olan inancından vazgeçmesiyle de sonuçlanmaktadır. ANLAMSIZLIK: "Şu anda yaptığım ve yarın yapacağım şeyden ne yarar gelecek? Benim bütün hayatımdan ne yarar gelecek? Başka şekilde ifade edecek olursam - Neden yaşamalıyım? Neden bir şey yapmalıyım. Yine başka bir ifade ile: Beni bekleyen kaçınılmaz ölümle tahrip olmayacak herhangi bir anlam var mı hayatta? Tolstoy Nevroz: Anlamını bulamamış olan ruhun acı çekme...

insanlık için küçük benim için büyük bir farkediş, farketmemek.

        sevginin ne sikim olduğunu hiç bilmeden yetiştirilen ruhları hastalanmış insanlarımıza...  küfürle giriş yaptım. çünkü öle..  büyüme çağında sevgi dilenen ve dilendiği için utanan ve sonunda da bu konuyu bir daha düşünmemek ve kötü hissetmemek (hissettirilmemek) adına çok derinlere gömerek yetişkinliğe ulaşan kişiler sevginin öncelikle sağlam bir temelinin atılması ve tuğlaları üst üste koyarak inşa edilmesi gereken bir şey olduğundan bir haberler.  sevgiyi ailelerinden "bana baktı, büyüttü, aç bırakmadı, terk etmedi vb." gibi bir takım kan bağından dolayı oluşan zorunluluklar ve asgari düzeydeki ilgi alakadan ibaret olarak gördüler. seni doğuran kişi ya da bakan büyüten kişi her kimse onunla bile duygusal, iletişime dayalı bir sevgi inşa edilmesi gerekiyor aslında. bu konsepte çok uzak bir millet olduğumuz aşikar.  biraz daha girelim çünkü bu konu canımı çok sıkıyor.  anne kutsaldır dediler. hayır hiçkimse kutsal değildir. yalnızca o...
başka sebepler var. başka sebeplerim var biliyorum. ilk akla gelen sebep değil bu katlanışlarım. ve kaçışlarım. ve farkındayım herkes farkında bütün dünya ve o da farkında. olmayacak. olmuyor da zaten.