Benim zamanım da gelecek.

Her şeyin zamanı var. Kitabın bile. Bazen eline geçiyor, atıyorsun. 'Bu ne lan' falan diyorsun, biliyorum. Onun zamanı gelecek. Müziğin... Zamanı gelecek. Dinginliğin, zamanı gelecek. Kararların var, alıyorsun. Çok kararlısın ama acaip! Kimse döndüremez. Dönüyorsun o karardan. Noluyor? Zamanı gelmemiş. Bulunduğumuz lokal saatten bahsetmiyorum. Senin lokal saatin bu. Senin olan hani. Sana zamanı gelmemiş. Şöyle bi şey var söyleyeceğim fakat korkma. Belki hiç gelmeyecek. Belki ölürsün falan değil bu. Belki, sadece, hiç zamanı gelmeyecek. 

Beklemeyebilirsin. İstemeyebilirsin. Gelebilir. İstemezsin içten içe 'siktir lan' dersin. Gelmeyecek sanırsın gelir. Güzel küfrettim burada ama yazmadım. Kibarlığım üstümde. 

Zaman dediğimiz salak bir şey. Yok hızlı geçti yok geçmiyor falan. Hissettiklerin olabilir mi zaman? Olabilir. Paralel evren var mı? Kesin var. Başka türlü açıklayamayacağım düzeltmeler görüyorum. 'Zaman dümdüz bir çizgidir abi' diyen varsa da yine küfrediyorum... Hatta direk yazıyorum, bi siktirip gidin. Zaman karmakarışık. Bende zaman bambaşka mesela. Ben etrafıma baktığımda herkesin aynı zamanı yaşadığını görseydim bunu yazmazdım.

Muhattap oldum yine bir dolu insanla ve gördüklerimden çıkarttığım bu; başka zamanlarda yaşıyoruz fakat aynı andayız.

Zamanım gelmemiş benim. Gelmeyebilir. Paralel evrende yaşıyormuşum da bir devre yanmış düzelene kadar buradan devam ediyormuşum hissi bundan. Benim baya oldu gerçi. Bir türlü düzeltemediler. Bayadır yanlıştayım. Yanlış yerdeyim. Anlar var, birbirini takip eden. Fakat bütünlükte sorun var. Oturmuyor. Farkındayım, bir yanlışlık var. Düzeltemiyorum. 

Bazen, bazı yerler oluyor. Bazen bazı sessizlikler oluyor. Bazı 5 dakikadan uzun 1 günden kısa zamanlar... O anlar hissediyorum, ben kendi evrenimdeyim! Şuan bulunduğum yatak, olduğum ülke, oda vs. Mesela. Alakam yok lan. Burası, yok yani. Yok böyle bir yer. Hissedemiyorum. Yanlıştayım. Genelde böyleyim. 

Zamanım hala gelemedi benim. O evrene girip de çıkmayacağım. Orada kalacağım ve kimsenin gelip dürtmeyeceği. Sıçtığımın analizlerini yapmayacağı ve kusmayacağı ve sormayacağı ve susacağı. Hiç kimsenin şaşırmadığı, şaşırma hissine sahip olunmadığı zamanım. Benim de gelecek. Ama hadi. 

Bazen içimden şu cümle geçiyor; 'ben olmak çok zor' nereden geldiğini bilmediğim bir ses ile söylüyorum. Zor. 

Kendi evrenimde hissettiğim yeri seviyorum. Kendimi hissettiğim yeri seviyorum. Ve bir de müziği seviyorum. Gözümü kapatıyorum ve müziği sevmeye devam ediyorum. Saçımı okşayayım da uyutayım kendimi. Hadi bakalım.