Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Ekim, 2011 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Blog yazarları

Fotoğrafım
ihaveasmileonmyface
kedilerle ciddi düşünüyorum. a cynical misanthrope.

pahabicilemez.

Cok muhtesem sarkilar var, dinlerken insanin zevkten gozlerini dolduran. Ayaklarindan baslayip beynine kadar cikan sarkilar. Butun vucudunu sardigi gibi varligi evi odayi dolduranlar. Sanki her notasinda uyuyan bir yerin uyaniyor gibi hissettiren.. Bittiginde sanki yasadigin butun hayat onunla birlikte sonup gidecek gibi basladiginda butun yasadiklarini, su zamana kadar hissettiklerini ayni anda tekrar - her seyi yeni bastan yasatan sarkilardan.. Milyonlarca kez tesekkur etmek istedigin, yazarina soyleyenine bu kadar ictenligine. Keske yapabilseymisim boyle bir sey ben de cikartabilseymisim diye icinin icini yedigi sarkilar. Hayatinin bir donemine verirsin o sarkiyi, ya da bir adama, bir arkadasa, kardesine, bir gune, bir an'a, bir sabah ya da bir geceye. Bazen butun hayatini bile alir o sarki icine. O kadar anlatabilir her seyi. O kadar tamamdir senin icin. Basindan sonuna bir yasam bir hayattir bir ruhu vardir zaten. Muzigin yukselmesi ve alcalmasidir yasadiklarin. Iki kelime bil...
Olsa da olmasa da. Gelse de gelmese de. Dongu, kisir olanindan. Surekli fonda rahatsiz edici bir sesle yasamak gibi. Biri kulagina konusuyor gibi. Yanlis yapiyorsun der gibi sanki birileri. Sen dogrulugundan o kadar eminken aklin alinmis gibi.. Olmuyor, oyle de boyle de.

her sey standart.

Yavasladim sanki. Sanki otursam iyi gelecek. Ya da otumaktan rahatsiz olmayacagim. Oyle hissediyorum. Dinlenebilirim de. Normal olabilirim, ayik gezebilirim. Cok onemli degil artik karar vermek ya da cok fazla dusunmek gelecekte neler olacagina dair. Herhalde biliyorum artik, ne yaparsan yap olmuyor. Yani oluyor ama olanlar da pek senin elinde degil. Gelisiyor iste. Zaman, geciyor gidiyor. Kotu de olmuyor. Hayir yani kotu seyler oluyor tabi ama bana degil. Su sira degil. Olmamasini da istiyorum. Belki o biraz benim elimde.  Durdum iste. Birazcik durdum. Durmam da gerekiyordu. Son bir kac sey beni durmaya yoneltti. Sakinligi ve sessizligi istedim sanki. Hem de kendi kendime. Zorlanilmadan. Kimse benden bunu istemeden istedim. Zaten ben oyleyim biri istemesin. Panik oluyorum. Yapamayacagimdan korkup hemen vaz geciyorum. Birakip gidiyorum. Ne korkagim! Aman hayal kirikligi olmasin kimsede. Bosver deneme bile.. Simdi kendim istedim iste. Kalmayi, hem de oldugum yerde! inanilmaz degi...