Ana içeriğe atla

Blog yazarları

Fotoğrafım
ihaveasmileonmyface
kedilerle ciddi düşünüyorum. a cynical misanthrope.

bos zamanlarimda uzuluyorum..

bi de cok yorgunum. yorgunluktan ve yogunluktan herhalde dusunemiyorum. uzulemiyorum. hic oyle bir vakit bulamiyorum. kafami toparlayamamak ne demek cok iyi biliyorum. yapilacaklar yapilamayanlar falan filan. o kadar dolu ki. arada boyle kalmis kaybolmus bir kac sey var. uzulmem gerek onlar icin. cunku uzucu seyler. endiselenmem gereken seylerde var aynen oyle beynimin derinliklerinde ve ayaklarimin zonklamalarindan kaybolmus gitmis. ama bacaklarim cok agriyor. bir de karnim ac yiyecek halim yok. az once tuvalete zor gittim. yapamayacak haldeydim. ama yaptim. bir de belim.. basim.. sacim.. ve de kicim var. cok bunaldim.

oyle yani vaktim halim mecalim hic bir seyim yok benim. suan icin hic bir tarafimi uzulmeye ya da dusunmeye itemem. ama izne cikacagim ve korkuyorum. uzun nobetler tutar gibi. o boslugun icinde onca ay biriktirdigim uzuntuleri cikartip uzulur muyum acaba. bundan bu sira bir hayli korkuyorum.

cunku gecen gun eve geldim ve tam istenen saatte bayilamadim. soyle bir yatakta uzandim bekledim. az kalmisti uzuluyordum. icimden acayip bir his gecti unutmusum. sizlamamiydi neydi. burnum yandi hatta. ama uyumus kalmisim..

ucundan dondum.


korkuyorum zaman zaman.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

then dreams are the same.

saatler çok hızlı geçiyordu, dün ne yaptığımı hatırlamakta zorlanırdım, hangi aydı acabadan çok hızlı bir şekilde "o hangi yazdı ya" ya geldik. şimdi yılların ismini vermeyi bıraktım, zamansızlığa doğru koşuyorum. bir kaç günün ard arda aynı olmasından rahatsız olduğum zamanlar seneler içerisinde yaşanan boktanlıkların çok hızlı geçmesine sevinerek stabil halimi bütün dünyanın yanmasından bağımsız olarak korumaya çalıştığım zamanlara evrildi. hissizlik, gamsızlık, anlamsızlık, heycansızlık adını koyabiliriz farklı farklı. çok arabesk sound edecek ama bizi hayat bu hale getirdi diyebilir miyiz? her yaşananın bir öncekinin aynı olması sorunsalı, ben dışında yaşanan hayatlarında aşırı aynılığı bizleri bir şey yaşamanın herhangi bir manası olmadığına getirmedi mi? içimizdeki ölü ruhlarla küçük zevkler alma çabalarımızla günleri, yılları değil de artık hayatları deviriyoruz. ve en güzel kısmı sikimizde bile değil. diyebilir miyiz? ben diyorum. bunu kötü ve dark bir şey olduğun...
başka sebepler var. başka sebeplerim var biliyorum. ilk akla gelen sebep değil bu katlanışlarım. ve kaçışlarım. ve farkındayım herkes farkında bütün dünya ve o da farkında. olmayacak. olmuyor da zaten. 

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ--- Irvin D. Yalom

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ ÖLÜM: "İnsan büyük bir boşluktan, ciddi bir hastalıktan, yeni doğmuş gibi, derisini dökmüş bir şekilde, daha duyarlı ve kötücül neşe için daha duyarlı bir damak zevkiyle, bütün iyi şeyler için daha duyarlı bir dille, daha büyük bir keyifle, tehlikeli bir masumiyetle, daha çocuksu bir şekilde, ama daha önce hiç olmadığı kadar kurnaz bir şekilde çıkar. " Nietzche "Ölümün sunduğu karanlık arka plan, hayatın yumuşak renklerini bütün saflığıyla öne çıkarır." Santaya Sorumluluğun üstlenilmesi kişinin nihai kurtarıcıya olan inancından vazgeçmesiyle de sonuçlanmaktadır. ANLAMSIZLIK: "Şu anda yaptığım ve yarın yapacağım şeyden ne yarar gelecek? Benim bütün hayatımdan ne yarar gelecek? Başka şekilde ifade edecek olursam - Neden yaşamalıyım? Neden bir şey yapmalıyım. Yine başka bir ifade ile: Beni bekleyen kaçınılmaz ölümle tahrip olmayacak herhangi bir anlam var mı hayatta? Tolstoy Nevroz: Anlamını bulamamış olan ruhun acı çekme...