Gerçek de neymiş ki, rüyalar varken. Hani konuşuyorsun ya benimle sadece rüyalarımda. Hani söylediklerin böyle acaip acaip. Gözümü açtığım anda yazmaya başlıyorum hepsini. Hepsini yazıyorum ki gerçek olsunlar. Ve hepsini yazdıktan sonra hissediyorum. Yaşatıyorum ve sonrasında dönüp bakıyorum. Gülüyorum ve diyorum ki, ben kendi hayatımı kendim yazıyorum. Rüyalarımda...
bir sorun var. ve ben bunu yoksayiyorum. yapmam gerekeni biliyorum cok net ama yapmaktan korkuyorum. ve isin garip tarafi bu bana ilk defa oluyor. ne yapmam gerektigini cok iyi bilip de yapmamak.. tam tersine tam dikine gitmek. zorlamak sanki kendimi mi zorluyorum acaba? dayanma gucumu sinirlarimi. cok mu yanlis yapiyorum diye dusunuyorum surekli. bu kadar fazla dusunuyorsam bir sorun var demektir. ama ben sorunu cozemiyorum. cozemedigim icin belki kaliyorum. cozulmez bir durum var hosuma gitmiyor aslinda. ama sanki gidiyormus gibi ayni yerin etrafinda donup donup duruyorum. bazen bir seyi degil de her seyi kokunden degistirebilecegimi dusunuyorum. sonra bakiyorum bir adim bile atamiyorum. cunku kendi kendime yapabilecegim bir sey degil bu. ben yapabilirim saniyorum. ama tek yapabilecegim susmak, gitmek, bitirmek. ben bunlari becerebiliyorum en iyi yaptigim sey su hayatta bir seye son vermek ve arkama bile bakmadan gitmek. hic olmamis hic yasanmamis gibi davranmak. mukemmelim. ama so...
Yorumlar
Yorum Gönder