Ana içeriğe atla

Blog yazarları

Fotoğrafım
ihaveasmileonmyface
kedilerle ciddi düşünüyorum. a cynical misanthrope.

yattigi yeri yadirgamayan insan..

ayni gun icerisinde eiffel kulesinde bir kahve icip, aksaminda adana'da adana kebap yenilir mi? yapilabilir. yapmak istermiydim? belki hayal bile etmezdim zira aklima gelmezdi boyle bir hayal. gariplesiyor hayat. hic olmadigi kadar. gariplesiyor. buyuyor genisliyor. benim zihnim de buna ayak uyduruyor. hali hazirda ruhum bir kente bir ulkeye ait olamamisken, baska yerler insanlar ulkeler otel odalari havaalanlari baska diller goruyor. iyice genisliyor ruhum. aitsizligini ispatlar gibi. haz aliyor. rahatsiz olmayisindan. yattigi hicbir yeri yadirgamayisindan buyuk bir haz duyuyor.

bunun yaninda insanlar kultur soku geciriyorlar. anlamak lazim onlari da belki. ama ben degilim o anlayabilecek insan. ben kendimi anlatamadigim gibi, hic anlamadiklari ve hice saydiklari gibi hislerimi dusuncelerimi ve aitsizligimi ben de onlari bu denli ait oluslarini, kulturlerine 'delicesine' bagliliklarini, yadirgayislarini. ayiplamalarini. gulusmelerini anlamayacagim. anlamak icin de caba gosteremeyecegim.
ayni yerde olmaktan duydugum rahatsizlik ve her daim baska yerlerde olmaktan duydugum mutluluk ve huzur beni ben yapandir... bu boyledir. buna bagli olarak yasayabilirim. her seye ragmen.. dunyami gezmekten mutluluk duyabilirim. gezdigim ve gezecegim yerler icin heyecanlanabilirim. suan oldugum yatakta ilk defa yattigim icin mutlu olabilirim. bu oda da benden once milyonlarca kalmis ve benden sonra kalacaklarin hayaliyle kendimi eglendirebilirim.

benim hayatim sabit bir duzen kurmamak uzerine kurulu olabilir. "bir duzenim olsun istiyorum" olmak zorunda degildir. ve bu gercek olabilir.


i don't want to settle down. not me. never.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

insanlık için küçük benim için büyük bir farkediş, farketmemek.

        sevginin ne sikim olduğunu hiç bilmeden yetiştirilen ruhları hastalanmış insanlarımıza...  küfürle giriş yaptım. çünkü öle..  büyüme çağında sevgi dilenen ve dilendiği için utanan ve sonunda da bu konuyu bir daha düşünmemek ve kötü hissetmemek (hissettirilmemek) adına çok derinlere gömerek yetişkinliğe ulaşan kişiler sevginin öncelikle sağlam bir temelinin atılması ve tuğlaları üst üste koyarak inşa edilmesi gereken bir şey olduğundan bir haberler.  sevgiyi ailelerinden "bana baktı, büyüttü, aç bırakmadı, terk etmedi vb." gibi bir takım kan bağından dolayı oluşan zorunluluklar ve asgari düzeydeki ilgi alakadan ibaret olarak gördüler. seni doğuran kişi ya da bakan büyüten kişi her kimse onunla bile duygusal, iletişime dayalı bir sevgi inşa edilmesi gerekiyor aslında. bu konsepte çok uzak bir millet olduğumuz aşikar.  biraz daha girelim çünkü bu konu canımı çok sıkıyor.  anne kutsaldır dediler. hayır hiçkimse kutsal değildir. yalnızca o...

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ--- Irvin D. Yalom

VAROLUŞÇU PSİKOTERAPİ ÖLÜM: "İnsan büyük bir boşluktan, ciddi bir hastalıktan, yeni doğmuş gibi, derisini dökmüş bir şekilde, daha duyarlı ve kötücül neşe için daha duyarlı bir damak zevkiyle, bütün iyi şeyler için daha duyarlı bir dille, daha büyük bir keyifle, tehlikeli bir masumiyetle, daha çocuksu bir şekilde, ama daha önce hiç olmadığı kadar kurnaz bir şekilde çıkar. " Nietzche "Ölümün sunduğu karanlık arka plan, hayatın yumuşak renklerini bütün saflığıyla öne çıkarır." Santaya Sorumluluğun üstlenilmesi kişinin nihai kurtarıcıya olan inancından vazgeçmesiyle de sonuçlanmaktadır. ANLAMSIZLIK: "Şu anda yaptığım ve yarın yapacağım şeyden ne yarar gelecek? Benim bütün hayatımdan ne yarar gelecek? Başka şekilde ifade edecek olursam - Neden yaşamalıyım? Neden bir şey yapmalıyım. Yine başka bir ifade ile: Beni bekleyen kaçınılmaz ölümle tahrip olmayacak herhangi bir anlam var mı hayatta? Tolstoy Nevroz: Anlamını bulamamış olan ruhun acı çekme...
başka sebepler var. başka sebeplerim var biliyorum. ilk akla gelen sebep değil bu katlanışlarım. ve kaçışlarım. ve farkındayım herkes farkında bütün dünya ve o da farkında. olmayacak. olmuyor da zaten.