Ana içeriğe atla

Blog yazarları

Fotoğrafım
ihaveasmileonmyface
kedilerle ciddi düşünüyorum. a cynical misanthrope.

yattigi yeri yadirgamayan insan..

ayni gun icerisinde eiffel kulesinde bir kahve icip, aksaminda adana'da adana kebap yenilir mi? yapilabilir. yapmak istermiydim? belki hayal bile etmezdim zira aklima gelmezdi boyle bir hayal. gariplesiyor hayat. hic olmadigi kadar. gariplesiyor. buyuyor genisliyor. benim zihnim de buna ayak uyduruyor. hali hazirda ruhum bir kente bir ulkeye ait olamamisken, baska yerler insanlar ulkeler otel odalari havaalanlari baska diller goruyor. iyice genisliyor ruhum. aitsizligini ispatlar gibi. haz aliyor. rahatsiz olmayisindan. yattigi hicbir yeri yadirgamayisindan buyuk bir haz duyuyor.

bunun yaninda insanlar kultur soku geciriyorlar. anlamak lazim onlari da belki. ama ben degilim o anlayabilecek insan. ben kendimi anlatamadigim gibi, hic anlamadiklari ve hice saydiklari gibi hislerimi dusuncelerimi ve aitsizligimi ben de onlari bu denli ait oluslarini, kulturlerine 'delicesine' bagliliklarini, yadirgayislarini. ayiplamalarini. gulusmelerini anlamayacagim. anlamak icin de caba gosteremeyecegim.
ayni yerde olmaktan duydugum rahatsizlik ve her daim baska yerlerde olmaktan duydugum mutluluk ve huzur beni ben yapandir... bu boyledir. buna bagli olarak yasayabilirim. her seye ragmen.. dunyami gezmekten mutluluk duyabilirim. gezdigim ve gezecegim yerler icin heyecanlanabilirim. suan oldugum yatakta ilk defa yattigim icin mutlu olabilirim. bu oda da benden once milyonlarca kalmis ve benden sonra kalacaklarin hayaliyle kendimi eglendirebilirim.

benim hayatim sabit bir duzen kurmamak uzerine kurulu olabilir. "bir duzenim olsun istiyorum" olmak zorunda degildir. ve bu gercek olabilir.


i don't want to settle down. not me. never.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

insanlık için küçük benim için büyük bir farkediş, farketmemek.

        sevginin ne sikim olduğunu hiç bilmeden yetiştirilen ruhları hastalanmış insanlarımıza...  küfürle giriş yaptım. çünkü öle..  büyüme çağında sevgi dilenen ve dilendiği için utanan ve sonunda da bu konuyu bir daha düşünmemek ve kötü hissetmemek (hissettirilmemek) adına çok derinlere gömerek yetişkinliğe ulaşan kişiler sevginin öncelikle sağlam bir temelinin atılması ve tuğlaları üst üste koyarak inşa edilmesi gereken bir şey olduğundan bir haberler.  sevgiyi ailelerinden "bana baktı, büyüttü, aç bırakmadı, terk etmedi vb." gibi bir takım kan bağından dolayı oluşan zorunluluklar ve asgari düzeydeki ilgi alakadan ibaret olarak gördüler. seni doğuran kişi ya da bakan büyüten kişi her kimse onunla bile duygusal, iletişime dayalı bir sevgi inşa edilmesi gerekiyor aslında. bu konsepte çok uzak bir millet olduğumuz aşikar.  biraz daha girelim çünkü bu konu canımı çok sıkıyor.  anne kutsaldır dediler. hayır hiçkimse kutsal değildir. yalnızca o...

sacmaliyorum sanki..

bir sorun var. ve ben bunu yoksayiyorum. yapmam gerekeni biliyorum cok net ama yapmaktan korkuyorum. ve isin garip tarafi bu bana ilk defa oluyor. ne yapmam gerektigini cok iyi bilip de yapmamak.. tam tersine tam dikine gitmek. zorlamak sanki kendimi mi zorluyorum acaba? dayanma gucumu sinirlarimi. cok mu yanlis yapiyorum diye dusunuyorum surekli. bu kadar fazla dusunuyorsam bir sorun var demektir. ama ben sorunu cozemiyorum. cozemedigim icin belki kaliyorum. cozulmez bir durum var hosuma gitmiyor aslinda. ama sanki gidiyormus gibi ayni yerin etrafinda donup donup duruyorum. bazen bir seyi degil de her seyi kokunden degistirebilecegimi dusunuyorum. sonra bakiyorum bir adim bile atamiyorum. cunku kendi kendime yapabilecegim bir sey degil bu. ben yapabilirim saniyorum. ama tek yapabilecegim susmak, gitmek, bitirmek. ben bunlari becerebiliyorum en iyi yaptigim sey su hayatta bir seye son vermek ve arkama bile bakmadan gitmek. hic olmamis hic yasanmamis gibi davranmak. mukemmelim. ama so...
ignorance is bliss. ignorance is strenght. demişler. ne kadar doğru söylemişler. ama biraz eksik kalmış bence. if you can ignore.. demeyi unutmuşlar. kimisi yapamazmış. bunu düşünememişler. ignore benim için sanırım sadece facebook'da yapılabilecek bir şey. gerçek hayat diye bir şey var. ve zor aslında. yani götünü de yırtsan ignore diye bir sekme açılmıyor beyninde. notification'lar var mesela. dolu böyle.. taşıyor artık. her gün 10 tanesi çıkıyor. seni bilgilendirmek amaçlı. ignore falan edemiyorsun. orda duruyorlar. birikiyorlar. rahatsızlık veriyorlar. olmaması gereken şeyler ama oluyorlar. sen de bunları yiyorsun bir güzel. yutuyorsun. he sindiremiyorsun. sonra da ben tokum diye gezebiliyorsun. çok ilginç. insan çok enteresan bir varlık. editlemeye çalışıyor beyin. hani yokmuş gibi davranayım, bazı özellikleri sileyim ama bazıları kalsın. ignore etme çabasında yoruluyor. error verdi benim ki bir kaç defa. kendimi yeniden başlattım mesela bu geçen zamanda.. geçen sy...