Temizlen bakalım.

Yıllar geçirsen belki tanıyamazsın birini. Tanımak sevmek için yırtınırsın. Çünkü senin yaşam enerjini aldığın yer o. Sevmeye çalışırsın. Ölüm varken tırnaklarını geçirip tutunmaya çalıştığın. Bırakıp gidemediğin hayatta sevmeye çalışırsın. Sevebildiğim kadar seveyim. Ölene kadar. Enerjisiz hayat geçmez. Bu uğraşta sürünür gidersin. Başka şeylerin yanında.. Sevemezsin ama bir türlü. Yeterli gelmez. Bir şeyler eksiktir. Çünkü bir insanı sevemezsin olduğu gibi. Bir kediyi, köpeğini, eşyanı sevebilirsin. Karşılıksız. O senin içine huzur verir ancak. Neden? Zarar vermez. Basit mantık yine. Sevdiğini sandığın şey sana enerji vermek yerine sana bir bedel ödetiyorsa. Nasıl seviyorum diyebilirsin. Dersin ama yalan olur.

Anlıyorum aslında. Çok kurcaladığımız için bu hale geldiğimizi. Geldiğimi. Bir çok şeyi anlayabiliyorum. Sakin olmak dururken delirdiğimiz anları. Görebiliyorum. Dürtülerimizin bizi nerelere getirdiğini. Her gece dayanamayıp yediklerinin kilo yapması gibi. Hiç bir farkı yok. Her gün seni sonunda mutlu etsin diye sevdiğin beklediğin insanın sonunda sen de bozukluklar yaratması gibi. Diyet yaparsın sonra. Bunun adı da insan diyeti. Yemezsen kilo verirsin. Uzak durursan da temizlenirsin. Yapabilirsin. Mesela bir şarkıdan alırsın bir günlük enerjini. Bir sonraki gün güneşte bekletirsin kendini. Isınırsın. Kitabındaki bir cümleden alırsın enerjini. Tek başına sokakta alırsın. Temizlenirsin. Temizlenmen gerekir. Zihnen. Ruhen. Sonra belki.. Korkmazsan tekrarından. Korkmazsan hiç. Korkarsın..