Günümü anlatsam error verip kapanabilirsin farkındayım. Çok sıkıcı oluyorum bazen. Ben bile sıkılıyorum kendi düşüncelerimden. Bugün arkadaşımın suratının ortasına tokat atasım geldi. Çünkü ben yeterince sıkıcıyım, inanılmaz ama o benden de sıkıcıydı. O ortamdan yok olmak istedim bugün. Bir ara onu dinlerken sanki aynı cümleyi 25. defa söylediğini hissettim. Söylüyordu da sanırım sadece kelimelerin yerlerini değiştirdi. Hayattan, çocuktan, aileden, gelecekten bahsediyordu. Katılamadım o konuya, sadece suratına baktım ama çok sıkıcıydı. Anlatma şekli, gözlerindeki ışık, inanmış halleri çok sıkıcıydı. Bir dakika daha katlanamayacağımı düşünürken 2 saat daha geçecekti.. bilseydim belki kaçabilirdim oradan. Ciddiyetten nefret ettim bugün. Çok fazla gülmeye ve eğlenmeye odaklanmış olabilirim. Odağım şaştı bugün. Uğraştım gerçekten dinlemek için, katılmak için, paylaşmak için. Kendimi ben olamadığım bir ortamda buldum. Söylediğim her şey saçma geliyordu, ağzımdan çıktığı andan itibaren. Bana değil. O bakışlara bir tokat indiresim geldi bugün. "Başka bir hayat daha var. Olabilir gerçekten. Çok inanılmaz. Uzay gibi sanki dimi? Ama var başka hayatlar da var gerçekten." demek istedim. Demedim, sustum çünkü korktum eğer bir kelime edersem/edebilirsem bu konuşma sonsuza kadar sürebilir. Sanki bir ceza gibi. Kendimi birden bire o döngünün içerisinde bulmaktan korktum, dehşete düştüm ve sustum. Fakat o susmadı.
Bugün bir kez daha anladım neden bazı kişilikler beni bu kadar rahatsız ediyor. Neden kaçıyorum ve olmak istemiyorum onlarla. Bir kez daha anladım. Sinirlenmiyorum normal şartlar altında. Fakat bu tip bakışlar, bu tip düşünceler ve bu tek tipler beni sinirlendiriyor. Kendimi boğuluyormuş, kara deliğe düşmüş ve asla çıkamayacakmış gibi hissediyorum. Fikir boğulması sanırım bugün yaşadığım. Aklımdan geçenler ve hayallerim ve isteklerim boğuluyordu bugün. Kendilerini kaybettiler adeta. Eğlenmek istemek neden bu kadar yanlış. Bir kez daha sorguladım ve bir daha sorgulamayacağım. Çünkü saçmalık.
Bugün ben error verdim kapattım kendimi. Sonra aklıma böyle olmamak geldi. Gerek yok falan dedim. Geçti hemen. Sonra bir sürü şey düşündüm. Yaptığım ve yapacaklarımı. Ve kendimi sakinleştirdim. Gayet mantıklı bir şekilde düşündüm. Her isteğimin bir dayanağı olduğuna inandım. Gördüklerimden, tecrübelerimden bir şeyler çıkarttım tekrar tekrar. Sonra baktım mantıklıyım. Sevindim, rahatladım.
Bugün kadar sıkılmak bir işe yaradı. Normalde bulunduğum sıkıcılıktan daha beteri olduğunu gördüm. Hani derler ya "daha kötüleri var, afrika'da açlar" falan. Onun gibi bir şey oldu. Düşündüm de ben en sıkıcı halimde bile çılgınlar gibi eğleniyormuşum. Bir daha her sıkıldığımda bugünü düşüneceğim.
Bugün diye anlattığım her şey 2 saat içerisinde oldu. Ondan öncesi ve sonrasında normal derecede bir bunalmadaydım. Sadece o 2 saat içerisinde olan oldu. O kadar. Ama bir güne bedeldi. Gerçekten çok yanlış insanlar varmış, çok yanlış arkadaşlar varmış. Gerçekten uzun zaman olmuş ama "tahammül edemeyeceğim" insanlar varmış. Tahammül edemeyeceğim muhabbetler varmış. Bunu gördüm. Değişiklik oldu.. Hoş değildi fakat değişiklik oldu. Bir daha katlanabileceğimi sanmıyorum.
Bugün bir kez daha anladım neden bazı kişilikler beni bu kadar rahatsız ediyor. Neden kaçıyorum ve olmak istemiyorum onlarla. Bir kez daha anladım. Sinirlenmiyorum normal şartlar altında. Fakat bu tip bakışlar, bu tip düşünceler ve bu tek tipler beni sinirlendiriyor. Kendimi boğuluyormuş, kara deliğe düşmüş ve asla çıkamayacakmış gibi hissediyorum. Fikir boğulması sanırım bugün yaşadığım. Aklımdan geçenler ve hayallerim ve isteklerim boğuluyordu bugün. Kendilerini kaybettiler adeta. Eğlenmek istemek neden bu kadar yanlış. Bir kez daha sorguladım ve bir daha sorgulamayacağım. Çünkü saçmalık.
Bugün ben error verdim kapattım kendimi. Sonra aklıma böyle olmamak geldi. Gerek yok falan dedim. Geçti hemen. Sonra bir sürü şey düşündüm. Yaptığım ve yapacaklarımı. Ve kendimi sakinleştirdim. Gayet mantıklı bir şekilde düşündüm. Her isteğimin bir dayanağı olduğuna inandım. Gördüklerimden, tecrübelerimden bir şeyler çıkarttım tekrar tekrar. Sonra baktım mantıklıyım. Sevindim, rahatladım.
Bugün kadar sıkılmak bir işe yaradı. Normalde bulunduğum sıkıcılıktan daha beteri olduğunu gördüm. Hani derler ya "daha kötüleri var, afrika'da açlar" falan. Onun gibi bir şey oldu. Düşündüm de ben en sıkıcı halimde bile çılgınlar gibi eğleniyormuşum. Bir daha her sıkıldığımda bugünü düşüneceğim.
Bugün diye anlattığım her şey 2 saat içerisinde oldu. Ondan öncesi ve sonrasında normal derecede bir bunalmadaydım. Sadece o 2 saat içerisinde olan oldu. O kadar. Ama bir güne bedeldi. Gerçekten çok yanlış insanlar varmış, çok yanlış arkadaşlar varmış. Gerçekten uzun zaman olmuş ama "tahammül edemeyeceğim" insanlar varmış. Tahammül edemeyeceğim muhabbetler varmış. Bunu gördüm. Değişiklik oldu.. Hoş değildi fakat değişiklik oldu. Bir daha katlanabileceğimi sanmıyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder