Her bitiş bir bitiştir, her başlangıç ise yeni bir bitiştir.

İçimde pislikler var. Herkesin var. Benimkileri tanıyorum hep vardı hep oradaydı. Keşke herkes tanışsa içindekilerle. Ben tanıştım, gömüldüm içeri, yarattım kendi dünyamı. İçindeyim. Çıkmaya çalıştığım, ışığın tatlı geldiği anlar oluyor. Hemen geçiyor. Geçiriyorum. Kaçıyorum. İçerilere!!!

Biraz zaman geçtiğinde hep çarptığım aynı duvar. Kendi ördüğüm duvarlar. O kadar zor yıkılması, hissediyorum. Yıkılmasını istemiyorum zor inşa ettik el ele. Fakar o kadar çarpıyorum o duvarlara, hissizleşene dek. Duvardan duvara.. Bağıra çağıra. Her şey duvarın içinde gerçekleşiyor. Çıkmaya çalıştık mı bir kaç kez? Evvvet! Denedik mi?? Evveet. Tabi ki ne oldu. Siktiğimin duvarı daha sağlam oldu. Yıkmaya çalışan içimdeki zavallı hala ezik duygulara yenilen kör ruhum! Seni de söküp atmak tek isteğim. Hala var olmak çabasındasın. Hala ben de varım demek ve aynı zamanda her gün, her saniye fark etmektesin sen var olamayacak kadar gömülmüşsün kafanın içine. Kimseyi o duvarların içerisine sokup işkenceye maruz bırakamayacağın gibi, duvarlarını yıkıp da sonunda kaçacak delik arayamazsın. Sen gerçekten yaşayamazsın. Her ne şekilde var edildiysem ben bu dünyaya gelirken bir iki setup yanlış olmuş olacak... Yokss böyle yaşanmaz olamaz her hissiyat. Her hissin var oluşu bu kadar yoramaz.

Bakıyorum nasıl da yaşıyorlar. İnanılmaz bir ortaya koyuş kendini. Hislerini alıp gözler önünde parçalıyorlar. Hislerine izin veriyorlar ele geçiriyor bedenlerini. Bense korkudan altıma yapmak üzere vura vura çatlattığım duvarları izliyorum her gece. Bir tek bura var, biraz olsun çıktığım nefes alıp verdiğim. 

Ben var olamayacak kadar fazla hissediyorum. Benim var oluşum demek ölümüm demek. Benim hislerim demek çöküşüm demek. Benim yok olduğum duvarlar arasında kalmam gerek. O duvarlar benim. 

Böyle de kalacak. Heyecan yaptın dimi salak. Abarttın hemen mnakoyim. Heyecan yok. Hadi. Çarpmak, vurmak, çatlatmak yok. Oturmak var, sakince yazmak var. Sakince durmak var. Olduğun yerde. Bırak yaşasınlar. Bırak sen hislere bi siktir çek. Olmaz sen yapamazsın. Sen hep durmalısın.

Sana göre değil bunlar. Aç müziğini. Yak sigaranı. Şansın varsa uyu, rüyalarında yaşıyorsun. Bundan ibaretsin. Böyle iyisin. Ruhuna iyi gelen bu. Soktuğumun duygu terapisi yüzünden oldu bunlar. Yok duygu falan. Hadi iyi geceler.