Tam olarak ne zaman başladı bunlar? Hep vardı da içerilerde mi tutuyordun, tutabiliyordun? Yoksa bir zaman öncesi miydi? O zamanı sayabiliyor musun? Anımsıyor musun yoksa o kısımlar da bulanık mı geri kalan her şey gibi.
İlk kim gördü bakışlar dışında kalanı, gözlerinin rengini manasız bırakanları kim görebildi ilk? Hatırlıyor musun? İlk kim sana ayna tuttu?
İlk ne zaman dedin bir başkası var içimde, benden başka birileri konuşuyor. İlk kendini ne zaman hissettin ve duyabildin? İlk sen miydin seni korkutan, yoksa başkası mı kulağına söyledi, seni sana anlattı?
Bir zamanları hatırlarsın belki de, aynaya baktığın zaman aslında bakmadığın zamanları. Saçına, kaşına bakıp, iki gram bir şeyler yüzüne sürüştürüp dönüp gidebildiğin zamanlar hani. Vardır ya. Olmuştur mutlaka. Fakat hatırlayabiliyor musun?
O kadar mı uzak yoksa, bakışlarından kaçmadığın zamanlar.
Ne zaman başladı bütün bunlar.
Bütün bu uykuya dalarken konuşmaların, kendi kendine muhabbetlerin. Karanlığı sevip, aydınlıktan kaçışların... Ne zaman başladı?
Zaman kavramını yitirmişsindir başladıktan sonra. Belli değildir artık, gün gece daha sonrasında aylar ve en son hangi yıldı? Hatırlayamazsın. Çünkü bir zamandır ve sonrası düz ve sonsuz bir çizgi olmaktan çıkar. Sonrası hep daireler çizen aynılıktır.
Bir gidiyorum sanırsın, bir de dönüyorum. Aslında hiçbir yere gitmeden...
Eylemler manasızdır artık. Bir yerlerde bulunuyor olman yalnızca vücut olarak varlığını sağlayabilir.
Bir yerlere gerçekten gidebiliyor olduğun zamanları hatırlayamazsın. Çünkü o zaman sayılamaz hale gelmiştir, çok zaman önce bir yerde durmuştur.
Senin zamanın durdurulmuş.
Gece gibi. Geceleri zaman durur yalnızca. Gece herkes hayalet olur. Hareket etmeye başladığın zaman yadırganman bu yüzdendir. Gece gibidir artık hayatın tamamı. Sen devam ettikçe, garipser seni hayatının kalanı.
Bir zaman önce sen bir gecede durmuşsun. Hatırlamadığın, istesen de bulamayacağın bir an'ın sonucudur bu.
Bir gecedir muhtemelen, bir soru sorulmuştur sana. Ya aynadaki yansıma konuşmuştur seninle, ya bir başkasıdır, ya tanımadığın bir insanın söylediği cümle çalmıştır kafanda. Bir anda olmuştur. Ya da bir gece süren...
Bir soru, hayatını döngüye sokan.
Sonsuz çizgiyi kıvırıp sana doğru çeviren.
Şimdi tam olarak ne zaman başladı bunlar bilmesen de... Her şey senden çıkar bilirsin. Senden başlar, ve tekrar senin içine döner.
Çünkü sen sayılamaz bir zamandır içindesin.
Gecedesin ve gece güzelsin.
İlk kim gördü bakışlar dışında kalanı, gözlerinin rengini manasız bırakanları kim görebildi ilk? Hatırlıyor musun? İlk kim sana ayna tuttu?
İlk ne zaman dedin bir başkası var içimde, benden başka birileri konuşuyor. İlk kendini ne zaman hissettin ve duyabildin? İlk sen miydin seni korkutan, yoksa başkası mı kulağına söyledi, seni sana anlattı?
Bir zamanları hatırlarsın belki de, aynaya baktığın zaman aslında bakmadığın zamanları. Saçına, kaşına bakıp, iki gram bir şeyler yüzüne sürüştürüp dönüp gidebildiğin zamanlar hani. Vardır ya. Olmuştur mutlaka. Fakat hatırlayabiliyor musun?
O kadar mı uzak yoksa, bakışlarından kaçmadığın zamanlar.
Ne zaman başladı bütün bunlar.
Bütün bu uykuya dalarken konuşmaların, kendi kendine muhabbetlerin. Karanlığı sevip, aydınlıktan kaçışların... Ne zaman başladı?
Zaman kavramını yitirmişsindir başladıktan sonra. Belli değildir artık, gün gece daha sonrasında aylar ve en son hangi yıldı? Hatırlayamazsın. Çünkü bir zamandır ve sonrası düz ve sonsuz bir çizgi olmaktan çıkar. Sonrası hep daireler çizen aynılıktır.
Bir gidiyorum sanırsın, bir de dönüyorum. Aslında hiçbir yere gitmeden...
Eylemler manasızdır artık. Bir yerlerde bulunuyor olman yalnızca vücut olarak varlığını sağlayabilir.
Bir yerlere gerçekten gidebiliyor olduğun zamanları hatırlayamazsın. Çünkü o zaman sayılamaz hale gelmiştir, çok zaman önce bir yerde durmuştur.
Senin zamanın durdurulmuş.
Gece gibi. Geceleri zaman durur yalnızca. Gece herkes hayalet olur. Hareket etmeye başladığın zaman yadırganman bu yüzdendir. Gece gibidir artık hayatın tamamı. Sen devam ettikçe, garipser seni hayatının kalanı.
Bir zaman önce sen bir gecede durmuşsun. Hatırlamadığın, istesen de bulamayacağın bir an'ın sonucudur bu.
Bir gecedir muhtemelen, bir soru sorulmuştur sana. Ya aynadaki yansıma konuşmuştur seninle, ya bir başkasıdır, ya tanımadığın bir insanın söylediği cümle çalmıştır kafanda. Bir anda olmuştur. Ya da bir gece süren...
Bir soru, hayatını döngüye sokan.
Sonsuz çizgiyi kıvırıp sana doğru çeviren.
Şimdi tam olarak ne zaman başladı bunlar bilmesen de... Her şey senden çıkar bilirsin. Senden başlar, ve tekrar senin içine döner.
Çünkü sen sayılamaz bir zamandır içindesin.
Gecedesin ve gece güzelsin.
Yorumlar
Yorum Gönder