ben senin ruhunu hissediyorum çocuk. sen beni hissediyor musun? sen benim gülümsememi hissettiğin kadar, gülmediğimi de görebiliyor musun? aslında üzüldüğüm zamanlar var ve bunların bende kaldığını görebiliyor musun çocuk?
sustuğum zaman fark ediyor musun? neden sustuğumu anlıyor musun?
gittiğim zamanlar oluyor artık, zaman zaman burada değilim. sen biliyor musun? çok istiyorum gitmek.. çok istiyorum bu bana yüklediğin mutlu olma zorunluluğundan kaçmak, uzaklaşmak. unutmak bütün bu olmaya çalıştığım insanı. öldürmek bu hisleri. bu korkuyu.
sen biliyor musun artık ben mutsuzsam gidiyorum.
yanında değilim. kötüysem yanında değilim çocuk.
karanlığını paylaştım. orda durdum. dinledim. asla unutmayacağım cümleler kazındı şimdi hayatıma. sen ise benim karanlığımdan kaçtın. cümleleri bile yoktu benim karanlığımın. seni yerle yeksan edecek cümleleri yoktu.
sen benim iyi halimi sevdin. ama ben yalnızca o değilim bilmiyorsun çocuk.
sen benim yarımı seviyorsun. mutlu çocuğu seviyorsun. mutlu salağı seviyorsun. mutlu komiği..
ruhumuz bir olacaktı ya. değil.
ruhum tek benim. kendi haline çekilmiş. yalanını sen görüyorsun. gülüyor hep sana. hep güzel, temiz.
değil. değil öyle.. bu bir çağrıdır, ruhuma. geri dön. gerçeğe dön. değişimlerin sonunu biliyoruz. geri dön.
Yorumlar
Yorum Gönder